Φυσικοί οι θάνατοι των Μονάχους – Μονάχους τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα λέει η M.o.m

Κυκλοφορεί από χθες η “είδηση” με τον τίτλο «Εφτά Νεκρές Μεσογειακές Φώκιες Εντοπίστηκαν στο Αιγαίο τις Μέρες των Περιορισμών». 

Πράγματι καταρχήν εντυπωσιακά ανησυχητικός ο τίτλος και εξαιτίας του αριθμού των νεκρών ζώων, αλλά και εξαιτίας της σύνδεσης του γεγονότος με τις ημέρες καραντίνας! Παρόλα αυτά και καθώς δεχόμαστε, όπως είναι λογικό, πλήθος σχετικών ερωτημάτων, ας βάλουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις:

Αυτό που πολλές φορές παραβλέπουμε ηθελημένα ή αθέλητα είναι ότι ο θάνατος είναι ο αχώριστος σύντροφος της ζωής. Ως εξειδικευμένος λοιπόν φορέας που παρακολουθούμε εδώ και τριάντα χρόνια ανελλιπώς την κατάσταση της μεσογειακής φώκιας στην Ελλάδα ξέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο μέσος όρος των νεκρών φωκών που εντοπίζεται στις ελληνικές ακτές είναι της τάξης των 35 ζώων το χρόνο. Προφανώς και δεν εντοπίζονται όλα τα νεκρά ζώα, άρα ο πραγματικός (άγνωστος) αριθμός των ζώων που πεθαίνουν είναι μεγαλύτερος. Είναι φυσιολογικό αυτό; Ως ένα βαθμό σαφέστατα φυσιολογικό, καθώς όλα τα έμβια όντα γεννιούνται, ζουν και κάποια στιγμή πεθαίνουν. Θα ήταν τουλάχιστον αφελές να πιστεύει κανείς ότι από τις 400 φώκιες που υπολογίζεται ότι ζουν σήμερα στα ελληνικά νερά καμία δεν πεθαίνει! Βρίσκονται ζώα θανατωμένα από ανθρώπινο χέρι; Δυστυχώς ακόμη ναι. Από αυτό όμως το γεγονός μέχρι το σημείο ότι όποιο ζώο βρίσκεται νεκρό, να βγάζουμε αβίαστα και ανεύθυνα το συμπέρασμα ότι το έχει σκοτώσει άνθρωπος (όπως αφήνεται να εννοηθεί στο σχετικό άρθρο που κυκλοφόρησε) υπάρχει μεγάλη απόσταση. Η μακρόχρονη εμπειρία μας έχει διδάξει ότι και σε περιπτώσεις όπου γίνονται πλήρεις νεκροψίες από εξειδικευμένους κτηνιάτρους με τους οποίους συνεργαζόμαστε είναι σε μεγάλο ποσοστό αδύνατο να προσδιοριστεί η αιτία θανάτου, ειδικά όταν το ζώο βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη. Αν πάρουμε τώρα την περίοδο στην οποία αναφέρεται η σχετική είδηση θα δούμε ότι οι εντοπισμοί των ζώων εκτείνονται σε μια περίοδο τουλάχιστον 3 μηνών ενώ εντοπίστηκαν σε διαφορετικές περιοχές. Επίσης το γεγονός ότι βρέθηκαν όλα σε παραλίες δεν είναι καθόλου παράξενο γιατί σχεδόν πάντα τα ζώα που εκβράζονται σε παραλίες είναι αυτά που τελικά εντοπίζονται. Πρέπει να ανησυχούμε; Όχι, αλλά πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς ως κοινωνία να εξαλειφθεί το φαινόμενο της άδικης θανάτωσης των ζώων είτε για φώκιες πρόκειται είτε για άλλα πλάσματα. Εξάλλου η κοινωνία μας έχει κάνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια σε αυτή την κατεύθυνση, φθάνει να σκεφτούμε ότι πριν μερικές δεκαετίες ζώα όπως τα δελφίνια ήταν επίσημα επικηρυγμένα από το ελληνικό κράτος! Αντίθετα σήμερα προβλέπονται ποινές από την νομοθεσία για την κακοποίηση και θανάτωση των ζώων. Σε κάθε περίπτωση όμως η οικολογίζουσα καταστροφολογία δεν βοηθάει επί της ουσίας σε τίποτα. Θυμίζουμε ότι πριν 2,5 περίπου χρόνια όταν έγινε το ναυάγιο του Αγία Ζώνη στην Σαλαμίνα, πολλοί, σε παρόμοιο τόνο, έσπευσαν να προβλέψουν την πλήρη οικολογική καταστροφή του Σαρωνικού, κάτι που ευτυχώς γρήγορα διαψεύστηκε επιβεβαιώνοντας τις πιο ψύχραιμες και αξιόπιστες φωνές (και σήμερα βλέπουμε και θαυμάζουμε φώκιες στα βράχια της Πειραϊκής!).

ΝΑΙ λοιπόν στη συνεχή δράση όλων μας για την φύση και τα ζώα με γνώμονα την γνώση και την αξιόπιστη ενημέρωση. ΟΧΙ στην εύκολη και στην καλύτερη περίπτωση αφελή καταστροφολογία.

—

Since yesterday, there has been an “article” going around titled “Seven Dead Mediterranean Monk Seals have been Located in the Aegean During the Lockdown Period”. Firstly, this is a truly disturbing title not only because of the number of dead animals but also because of their connection to the quarantine! However, as we are unsurprisingly receiving a large number of questions related to this, we would like to clarify certain points and put the situation back into perspective:

What we often tend to overlook, either purposefully or accidentally, is the fact that death is life’s inevitable companion. As an expert body on the matter, having ceaselessly observed the Mediterranean monk seal population in Greece over the past thirty years, we know that in recent years, the average number of dead seals found along Greek shores is around 35 animals per year. Obviously, not all dead animals are found, therefore the real (unknown) number of animals dying is even larger. Is this normal? To a degree, yes, perfectly normal, as all living beings are born, live and, at some point, die. It would be at the very least naive to think that out of the 400 seals currently estimated to live in Greek waters today, none die! Are animals found killed by a human hand? Unfortunately, yes. However, it is a massive leap of logic from this to irresponsibly concluding that every single animal found dead has been intentionally killed (as the article in question implies). Our long-standing experience has taught us that, even in cases where full necropsies are performed by the expert veterinarians with whom we cooperate, it is hard to tell the death cause with certainty, especially in cases where the animal is in advanced decomposition. If we now consider the period which this article mentions, we can see that the locations of these animals, which were also found in different areas of Greece, are spread over a timeframe of at least 3 months. Additionally the fact that they were all found on beaches is not surprising at all, as the animals that end up on beaches are the ones that are usually located. Should we be worried? No, but we must continue to try, as a society, to eliminate the unjust killing of animals, whether that is seals or otherwise. Besides, society as a whole has made amazing progress over the past years towards this goal, considering that until a few decades ago, animals such as dolphins had an official bounty on their head set by the Greek state! On the contrary, today, there is legislation in place for the punishment of the acts of harming or killing animals. In any case, this ecological doomsaying does nothing to help the situation. We remind you that around 2.5 years ago, when Agia Zoni sank in Salamina, many, and in a very similar tone, were quick to announce the total ecological destruction of the Saronic Gulf. This was of course quickly disproved, confirming the calmer and more reliable voices of reason (and today we can watch and admire monk seals on the rocks of Peiraiki!).

We say YES to the continuation of all of our efforts to support nature and animals guided by scientific knowledge and reliable and accurate information. We say NO to the easy and, at best, naïve doomsaying.