COVID 19: H μάσκα κομμάτι της ζωής μας

Η Μάσκα ήταν πάντα συνδεδεμένη με την παρουσία κάποιας αρρώστιας.

Όταν βλέπαμε ανθρώπους στο δρόμο που φορούσαν μάσκες τραβιόμασταν νευρικά καθώς θεωρούσαμε ότι είχαν κάποια ασθένεια.

Πλέον πολλά έχουν αλλάξει.

Η μάσκα που μας προστατεύει και προστατεύει τους άλλους από τον κορονοϊό έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας.

Καθώς οι επιπτώσεις του κορονοϊού περνούν μέσα από τις κοινωνίες δύο σημαντικά μέρη της δημόσιας ζωής μας – η επικοινωνία και ο πολιτισμός – αλλάζουν από ένα πράγμα: μια μάσκα. Πώς θα ανταποκριθούν οι άνθρωποι στις ενδείξεις που παίρνουμε από τα πρόσωπα όταν αυτές κρύβουν μεγάλα μέρη των προσώπων τους; Και πώς οι πολιτισμοί στις οποίες οι μάσκες δεν είναι ο κανόνας προσαρμόζονται σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα;

Οι άνθρωποι βασίζονται πάρα πολύ στο “διάβασμα” των προσώπων των ανθρώπων που βλέπουν. Σε όλη μας της ζωή παρατηρούμε τα πρόσωπα και προσπαθούμε διαρκώς να καταλάβουμε τους άλλους.

Έρευνες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι αποκρίνονται σχεδόν στιγμιαία σε νέα πρόσωπα, σχηματίζοντας κρίσεις για τον χαρακτήρα, τα συναισθήματα και τις στάσεις των άλλων σε λιγότερο από εκατό χιλιοστά του δευτερολέπτου. Από το στόμα καταλαβαίνουμε πάρα πολλά το θυμό, τη χαρά, όταν απεχθανόμαστε κάτι το δείχνουμε με τις γραμμές γύρω από τα φρύδια και γύρω από τη μύτη μας. Γενικά χρησιμοποιούμε τα πρόσωπα των άλλων για να ερμηνεύσουμε συναισθήματα και η παρουσία της μάσκας πλέον αυτό το κάνει αδύνατο.

Γενικά οι άνθρωποι μπορούν να ερμηνεύσουν αρκετά εύκολα τα συναισθήματα των ανθρώπων που είναι στο οικογενειακό τους περιβάλλον πολύ εύκολα από τις εκφράσεις τους αλλά αυτό δε γίνεται το ίδιο καλά όσον αφορά τους ξένους ανθρώπους. Σε έρευνες την Αγνέτα Φίσερ που έγιναν στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ (κοινωνική ψυχολόγος), οι άνθρωποι ερμήνευαν τα συναισθήματα από όλο το πρόσωπο κάποιου που βρισκόταν απέναντί τους ακόμα και από ήπιες αλλαγές κυρίως από το στόμα, ενώ αυτό γινόταν δύσκολο από τα μάτια.

«Αν βρίσκεστε σε μια ουδέτερη κατάσταση με κάποιον που δεν γνωρίζετε, ψάχνετε για μικρά σήματα… κάποια σημάδια στο πρόσωπο που δείχνουν φιλικότητα ή ευγένεια», λέει. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν συχνά αυτά τα στοιχεία για να μιμηθούν τι κάνει το άλλο άτομο, ένα κοινωνικό εργαλείο για την εξομάλυνση των αλληλεπιδράσεων. Αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να δούμε αυτά τα μικρά σήματα μόνο στα μάτια. Μπορούμε να τα δούμε «μόνο αν το χαμόγελο είναι πολύ έντονο», λέει.

Αυτές οι σχετικά καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων – να παρατηρούν δηλαδή τα πρόσωπα των άλλων – μπορεί να μας έκανε νευρικούς στην αρχή καθώς φάνηκε πως με την χρήση μάσκας δε μπορούσαμε να “διαβάσουμε” τους άλλους, στην πραγματικότητα όμως δε χρησιμοποιούμε μόνο τις ανθρώπινες εκφράσεις αλλά και τη γλώσσα του σώματος κι άλλα πράγματα.

Η χρήση μάσκας μας ανάγκασε να μιλάμε δυνατότερα, να κάνουμε πιο έντονες κινήσεις για να μας καταλαβαίνουν οι άλλοι.

Σιγά-σιγά προσαρμοζόμαστε στη νέα πραγματικότητα.

Η χρήση μάσκας δείχνει και κάτι άλλο πλέον.

Πως νοιαζόμαστε για τον συνάνθρωπό μας, πως προσέχουμε για τη δική μας υγεία.

(έρευνα National Geographic)